Dit is Salvadori’s eend (Salvadorina waigiuensis.) Het is een vrij zeldzame eend die voorkomt in Papoea-Nieuw-Guinea. Hij is genoemd naar de Italiaanse ornitholoog Tomasso Salvadori.
In 1872 reisde Salvadori naar West-Papoea, gelegen ten noorden van Zuid-Papoea om de eenden van Nieuw-Guinea te bestuderen.* Het verhaal gaat dat hij tijdens een boottocht in moeilijk weer verzeild raakte en in een zijtak van de Sepikrivier terecht kwam, waar de gevreesde Marinden leefden. De Marinden waren koppensnellers die niet gediend waren van vreemde snuiters in hun leefgebied.
Salvadori, (een vreemde snuiter,) zag aan beide kanten van de steeds dunner wordende rivier mensen staan die duidelijk kwaad in de zin hadden. De speren vlogen hem om de oren. Voor hem doemde een grimmige mistbank op, en achter hem begonnen de Marinden zich in bootjes ter achtervolging te verzamelen.
Zoals het een goede Italiaan betaamd boog hij zich voorover in vroom gebed en richtte zich tot God. Hierop vloog een zwerm eenden vanuit de mist over zijn bootje heen. Het bonte gekwetter van de eenden deed de strijdlust van de Marinden verdwijnen. De eenden torpedeerden de inboorlingen met hun ongeboren kroost en de krijgers kozen eieren voor hun geld.
Salvadori overleefde dit avontuur en vele anderen en zou later op zijn sterfbed hebben gezegd:
“Il Signore è il mio pastore, ma l’Anatra è stata la mia salvezzar.”
De Heer is mijn Herder, maar de eend is mijn redder.”
* Destijds nog Oud-Guinea genoemd.
